همشهری آنلاین: ۲۰ مرداد ۱۳۳۲ در محله سردوزک شیراز متولد شد. ۶ سال داشت که پدرش از شیراز به سیستان و بلوچستان منتقل شد. ۳ سال بعد با خانواده به شیراز بازگشت و تحصیلاتش را پی گرفت. سال ۱۳۵۱ در دانشگاه تهران پذیرفته شد و سال ۱۳۵۶ در رشته هنرهای نمایشی درسش را تمام کرد. تحصیلات تکمیلی‌اش را سال ۱۳۶۳ با کسب مدرک کارشناسی ارشد در رشته مدیریت فرهنگی در دانشگاه فارابی به پایان برد.
کارش را با تئاتر در پیش از انقلاب آغاز کرد و در همان سال‌ها پایش به تلویزیون هم باز شد. اما بعد از انقلاب بود که با دو سریال «سربداران» (۱۳۶۲) و «بوعلی سینا» (۱۳۶۴) به شهرت رسید. در «سربداران» در نقش شیخ حسن جوری را بازی کرد که در خراسان رهبر قیام مردمی علیه مغولان بود. بازی تارخ در این سریال بسیار مورد توجه قرار گرفت. ۲ سال بعد در سریال تاریخی «بوعلی سینا» در نقش ابن سینا ظاهر شد و مثل کار قبلی‌اش این سریال هم با استقبال فراوان مواجه شد.
در دهه ۱۳۶۰ در چند نقش سینمایی مهم بازی کرد که اوج دوران کاری‌اش در سینما را رقم زدند. «سرب» مسعود کیمیایی و «مادر» علی حاتمی از جمله این نقش‌ها بودند.
در دهه ۱۳۷۰ در ۱۳ فیلم بازی کرد که ۳ فیلمش متمایزتر از بقیه بودند؛ «دلشدگان» (۱۳۷۰) اثر علی حاتمی، «سارا» (۱۳۷۱) به کارگردانی داریوش مهرجویی و «مجسمه» (۱۳۷۱) ساخته ابراهیم وحیدزاده. سال ۱۳۷۴ برای بازی در فیلم «ماه و خورشید» که شاید کمتر در ذهن‌ها مانده باشد، از جشنواره فیلم فجر جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را گرفت.
سریال تلویزیونی مهمش در دهه ۱۳۷۰ «آپارتمان» بود که در آن با بازیگرانی همچون پرویز پرستویی، رضا کیانیان، مرحوم آتیلا پسیانی و حمید جبلی همبازی بود.
در دهه ۱۳۸۰ در سینما در «پرونده هاوانا» علیرضا رئیسیان، «پابرهنه در بهشت» بهرام توکلی و «رئیس» مسعود کیمیایی بازی کرد. از میان این سه فیلم بازی‌اش در «پرونده هاوانا» توجه بیشتری جلب کرد، هرچند نقش کوتاهش در «پابرهنه در بهشت» هم به خاطر منفی بودنش به چشم آمد.
در این دهه دو سریال مهم در تلویزیون داشت که هر دو پر بیننده بود؛ «معصومیت ازدست‌رفته» (داود میرباقری، ۱۳۸۲) در نقش شوذب خزانه‌دار که دل و ایمانش را به دختری نصرانی می‌بازد و سریال مناسبتی «اغما» که در رمضان ۱۳۸۶ روی آنت رفت و در نقش دکتر پژوهان با شیطان مجسمی که قصد فریبش را داشت مواجه شد.
دهه ۱۳۹۰ نه در سینما و نه در تلویزیون نقش ماندگار نداشت، اما همچنان امین تارخ بود که حتی نقش‌های معمولی را هم قابل قبول بازی می‌کرد.
تارخ، جز بازیگری، در آموزش بازیگری هم در آموزشگاه خودش مشغول فعالیت بود. او در سال ۱۳۷۳ مدرسه بازیگری «کارگاه آزاد بازیگری» را تأسیس کرد که بازیگرانی همچون حبیب رضایی، مهتاب کرامتی، ترانه علیدوستی، پوریا پورسرخ، گلاره عباسی، مجید واشقانی و شبنم مقدمی از جمله دانش‌آموختگان آن هستند.
سال ۱۳۹۹ در گفت‌وگویی با روزنامه همشهری، تارخ برای تهران که سال‌ها در آن زندگی کرده بود آروز کرد: «آرزو دارم که تهران هوای پاک داشته باشد. خیلی‌ها هستند که بیماری قلبی دارند و این هوا برای آنها کشنده است. آرزو دارم تهران پیاده‌رو داشته باشد، ترافیک نباشد، مردم بی‌خود و بی‌جهت بوق نزنند و هنگام رانندگی، رعایت حال هم را بکنند که متأسفانه اصلا این کار را نمی‌کنند. آرزو دارم «زندگی کردن» در تهران احساس شود ... آرزو دارم که بشود در تهران مزه زندگی را چشید.»
او در ۲ مهر ۱۴۰۱ در اثر سکته قلبی درگذشت.
